Najpoznatije beogradsko zdanje obično se naziva neformalno – Skupština, a zvaničan naziv zgrade u kojoj zaseda srpski parlament je Dom Narodne skupštine.
I još, nešto duže: Dom Narodne skuštine Republike Srbije.
Zgrada Narodne skupštine projektovana je upravo za zasedanje parlamenta Srbije, u to vreme Kraljevine Srbije. Autor rešenja bio je Jovan Ilkić, Zemunac, srpski dvorski arhitekta školovan u Beču.
Istorija podizanja zgrade za koju je kamen temeljac položio 1907. godine kralj Petar Prvi Karađorđević bila je slična kao istorija kraljevine, pa i sudbina glavnog arhitekte.
Ilkić je umro u logoru u Prvom svetskom ratu, planovi su izgubljeni, a gradnju je nastavio njegov sin Pavle. Zgrada je završena i svečano predata tek 1936. godine – Narodnoj skupštini Kraljevine Jugoslavije.
Zaštićena od razaranja u Drugom svetskom ratu iz jednostavnog razloga – u njoj se nalazilo sedište nemačke Komande za jugoistok – zgrada je sve do 2006. godine bila mesto zasedanja parlamenata države sa čak pet različitih naziva, da bi danas i zvanično postala Dom Narodne skuštine Republike Srbije.
Skupština Srbije: raskošan enterijer
Monumentalnu građevinu u akademskom stilu sa kupolom i vajarskim radovima na fasadama potrebno je pažljivo pogledati zbog dekorativne plastike i odvojiti vreme da se poseti unutrašnjost.
Izuzetno raskošan enterijer projektovao je Nikolaj Petrovič Krasnov, poznati ruski carski arhitekta, koji se preselio u Beograd i zaposlio u tadašnjem Ministarstvu građevina.
U unutrašnjosti se pored uobičajene dekoracije nalaze i skulpture smeštene u nišama i dvadesetak interesantnih fresaka, od kojih su neke velikih razmera.
U zgradi se čuvaju vredna umetnička dela i stari dokumenti koji se povremeno izlažu javnosti.
Vajarske kompozicije na ulazu, pod nazivom „Igrali se konji vrani“ delo su autora Tome Rosandića.
I na kraju, važna informacija: kad je vreme „normalno“, kad nema vanredne situacije, za sve koji žele da posete Dom Narodne skupštine ili prisustvuju, sa galerije Velike sale, zasedanjima parlamenta, na raspolaganju su, kao i kod drugih građevina u svetu ovoga tipa, različiti programi poseta. (danubeogradu.rs)